اسمز معکوس در بین دیگر فرایندهای غشایی محبوبیت بیشتری دارد؛ به طوری که پیش بینی شده است که ارزش بازار جهانی آن تا سال 2026 به 5 میلیارد دلار برسد. عدم استفاده از مواد شیمیایی، مقاومت مکانیکی بالا تعمیر، نگه داری و توسعه آسان از ویژگی های غشای اسمز معکوس است. غشای سلولز چکیده کامل
اسمز معکوس در بین دیگر فرایندهای غشایی محبوبیت بیشتری دارد؛ به طوری که پیش بینی شده است که ارزش بازار جهانی آن تا سال 2026 به 5 میلیارد دلار برسد. عدم استفاده از مواد شیمیایی، مقاومت مکانیکی بالا تعمیر، نگه داری و توسعه آسان از ویژگی های غشای اسمز معکوس است. غشای سلولزاستات قدیمی ترین نوع غشای اسمز معکوس است که شامل یک لایه بالایی روی یک لایه متخلخل پشتیبان است که با افزایش درجه استیل دار شدن، انتخاب پذیری و شار عبوری از غشا نیز افزایش پیدا می کند. غشای لایه نازک کامپوزیتی در ترکیب با پلی آمید ضعف های غشای سلولزاستات را کاهش داده است. ساختار غشای لایه نازک کامپوزیتی- پلی آمیدی شامل لایه انتخاب پذیر نازک روی پشتیبان متخلخل است. لایه پشتیبان خواص مکانیکی غشا را افزایش می دهد. استفاده از نانوذرات و نانو لوله های کربنی در ساختار غشای لایه نازک می تواند به طور قابل توجهی سبب افزایش شار عبوری از غشا با حفظ میزان حذف املاح شود. نمک زدایی از آب لب شور و دریا، کاهش سختی آب ورودی به دیگ بخار، تصفیه پساب نفتی، حذف فلزات سنگین و... تعدادی از کاربردهای غشای اسمز معکوس است. در این مقاله به جنس، کاربرد و توسعه های اخیر غشاهای اسمز معکوس پرداخته شده است.
پرونده مقاله
هدف از این مطالعه، بررسی خواص هیدروژلهای زیستپلیمری نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات و کاربرد آنها در سامانههای رهایش دارو است. هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری در سالهای اخیر بهصورت طبیعی و مصنوعی تهیه شدهاند. هر کدام از روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در چکیده کامل
هدف از این مطالعه، بررسی خواص هیدروژلهای زیستپلیمری نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات و کاربرد آنها در سامانههای رهایش دارو است. هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری در سالهای اخیر بهصورت طبیعی و مصنوعی تهیه شدهاند. هر کدام از روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در میان زیست پلیمرهای طبیعی، سلولز، کربوکسی متیلسلولز، کیتوسان، کربوهیدرات متیل کیتوسان، آلژینات، نشاسته و ژلاتین بهطور گستردهای برای آمادهسازی هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری و همچنین در میان زیست پلیمرهای مصنوعی، پلیاتیلنگلیکول، پلیوینیلالکل و پلی آکریلیکاسید مورد مطالعه قرار گرفتهاند. هیدروژلها بعد از بیشینه تورم، استحکام مکانیکی خود را از دست میدهند، بنابراین کاربردهایشان محدود میشود. سامانههای دارورسانی برای رهایش عوامل درمانی بهکار میروند. حاملهای مختلفی در طراحی سامانه دارورسانی مؤثر برای رهاسازی درمانی به مکانهای هدف، از جمله پلیمرهای طبیعی و مصنوعی، مورد مطالعه قرار گرفتهاند. هیدروژل نانوکامپوزیتی زیستسازگار در سالهای اخیر بهعنوان یکی از امیدوارکنندهترین سامانههای تحویل دارو با توجه به قابلیتهای منحصربهفرد خود با ترکیب ویژگیهای هیدروژل با نانوذرات مورد ارزیابی قرار گرفتهاند. در زمینه رهایش دارو در سالهای اخیر پیشرفت قابلتوجهی حاصل شده که بهویژه با پیشرفت سریع نانوداروها باعث درک بهتر و بهبود رهایش دارو در مقابل بیماریهای عفونی و سرطانی شده است.
پرونده مقاله